Φοβάμαι να οδηγήσω στην Εθνική οδό. Έχω το δίπλωμα από το 2000, οδηγώ το αμάξι μου από το 2005 και δεν έχω πάει ούτε μέχρι την Κόρινθο. Νιώθω οτι κάποιο αμάξι θα με τρακάρει και θα με πετάξει σε κανά ρέμα..
Φοβάμαι τα σκυλιά. Όλα.
Όταν περνάω κάτω από σύρματα και κολώνες της ΔΕΗ τρέμω στην ιδέα οτι θα με κουτσουλίσουν τα περιστέρια. Αφού να φανταστείτε στις διασταυρώσεις αντί να κοιτάζω το δρόμο κοιτάζω... επάνω.. Μάλλον από αυτοκίνητο θα πάω, παρά από περιστέρι...
Ντρέπομαι να σταματήσω και να μπω να ρωτήσω μια οποιαδήποτε πληροφορία σε ένα μαγαζί με αγνώστους όπως π.χ. αν σερβίρουν τέτοια ώρα κτλ.. Δεν ξέρω γιατί...
Όταν είδα για πρώτη φορά το "Σήμα Κινδύνου" στο σινεμά έμεινα ξάγρυπνη 6 νύχτες φωνάζοντας τη μαμά μου από το παράθυρο του μπάνιου για να βεβαιωθώ οτι ήταν εκεί - την ξύπναγα την κακομοίρα - και την 7η μέρα περίμενα πως θα πεθάνω.. από το φόβο μου. Δε με ξαναπήγαν να δω θριλερ. Γιατί άραγε;
Στην τελευταία ταινία του Kiefer Sutherland - Mirrors βγήκα έξω από την αίθουσα στα 15 λεπτά του έργου παρόλο που είχα κεράσει όλη την παρέα σινεμά και περίμενα να τελειώσει το έργο...
Δεν θυμάμαι κάτι άλλο αλλά αν ξέρει κανείς τι μου συμβαίνει ας το γράψει - no criticism.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου