Rainy

Από σήμερα πρωτοβρόχια λοιπόν και περιττό να πω πόσο λατρεύω το χειμώνα!

 Ραντεβού σε αγαπημένο καφέ στην Αργυρούπολη και η φιλενάδα μου με έστησε...

Οπότε είπα να κάτσω μέχρι να έρθει και να ξεκινήσω να πίνω καφεδάκι.

Μετά από μια ώρα.. ήρθε...

muffins

Προσπαθώντας να σας ανοίξω την όρεξη...

kid's eyes

Πήγα πριν από λίγο στα LIDL για να αγοράσω κάποια βασικά προϊόντα.
Συνήθως παίρνω σακούλες από το σπίτι και πάνινες κυρίως για να μην επιβαρύνω το περιβάλλον (σε σημείο που δεν έχω σακούλες για σκουπίδια μετά αλλά είναι άλλη ιστορία αυτή) και όπως ήμουν φορτωμένη με μια φέτα του κιλού στο χέρι - γιατί ξέχασα να πάρω και καρότσι (γιατί δεν έχουν καλάθια στα LIDL?) προσπαθούσα να σκίσω τη θήκη από τα χαρτιά υγείας για να πάρω ένα. Άφησα τη φέτα κάτω και επιδόθηκα στο σκίσιμο της σακούλας νιώθοντας ένα ζευγάρι μάτια καρφωμένα επάνω μου. Δεν έδωσα σημασία άλλα το ζευγάρι μάτια συνοδευόταν και από ζευγάρι πόδια που είχαν προχωρήσει προς το μέρος μου αρκετά ώστε να καταλάβω οτι άνηκαν σε μικρό κάτοχο και μελαμψό. Συνέχισα τη δουλειά μου με δυσκολία γιατί οι πάνινες τσάντες βάραιναν τους ώμους μου και πιάνοντας στα χέρια μου το πακέτο με τα χαρτιά προσπάθησα σιγά σιγά να χαμηλώσω τα γόνατά μου για να πάρω και τη φέτα από το πάτωμα. Πριν προλάβω να κατέβω δυο μελαμψά χεράκια έπιασαν το κουτί της φέτας και μου το πρόσφεραν.
Αντίκρυσα 2 κατάμαυρα ματάκια με το λευκό τους να λαμπυρίζει, ένα δειλό χαμόγελο και πυκνά μαύρα σγουρά μαλλιά πιασμένα πρόχειρα σε μια ταπεινή αλογοουρά με φύτρες να πετάγονται δεξιά και αριστερά.
- Ευχαριστώ...
- Παρακαλώ. (σε άπταιστα ελληνικά με ελληνική προφορά)
Σάστισα..
Μείναμε λίγα δευτερόλεπτα να κοιταζόμαστε. Δεν περίμενα τέτοια καλοσύνη.

Στο ταμείο παρατήρησα ότι το κοριτσάκι συνόδευε μια γυναίκα με μαντήλα. Σκέφτηκα να πάω να της προσφέρω μια σοκολάτα αλλά είχε αρχίσει να μαζεύεται ο κόσμος πίσω μου και να έρχεται η σειρά μου πολύ γρήγορα, οπότε αν έφευγα θα άρχιζε η γκρίνια.

Έφυγα σκεφτόμενη τα μάτια της και την πράξη της

ΥΓ. Το post είναι αφιερωμένο στους ρατσιστές αυτού του κόσμου...

Road trip for a wedding

Προορισμός: Πάτρα.
Γάμος: κολλητής από τη δουλειά.
Εμπειρία: Μοναδική
Ηθικό δίδαγμα: Την επόμενη φορά να προμηθευτώ αδιάβροχα προιόντα μακιγιαζ γιατί από τη συγκίνηση καταλήγω σαν τον Καραγκιόζη.

Σε περίπτωση που αναρωτιέστε... ναι είναι η ανθοδέσμη της νύφης! Την έπιασα (για την ακρίβεια την έφαγα στο σαγόνι!!! χαχαχαχα)

Και στα δικά σας!

5 ευρώ

Από τα Migato στο Factory Outlet.
Δεν τα μπορώ τα ρημάδια τα ψηλοτάκουνα αλλά έχω ένα γάμο και δεν μπορώ να πάω με μπαλαρίνες (ή μήπως ναι?) και ζηλεύω τις κοπέλες που μπορούν να τα φορούν όλη μέρα.


Το οξύμωρο είναι οτι έχω αυτή τη μπλούζα

χαχαχα! καλό?

Σουφλέ Σοκολάτας

Ήθελα απελπισμένα να φτιάξω κάποιο γλυκό απόψε...
Πάντα θέλω δηλ, απλά απόψε είχα και κοινό να το φάει γιατί εγώ απέχω από τα γλυκά τους τελευταίους μήνες (ή τουλάχιστον προσπαθώ)

Και voila:

Enjoy folks!

¨Εχω καιρό να γράψω κάτι, όχι οτι συμβαίνει κάτι συγκλονιστικό αλλά είναι όμοεφα που σιγά σιγά φθινοπωριάζει.

Οπότε είπα να πάρω κανένα όμορφο κομμάτι να στολίσω τη ντουλάπα μου χωρίς να ξοδέψω μια περιουσία και κατέληξα σε αυτό

Είναι αρκετά μακρύ πουκάμισο αλλά μου αρέσει πολύ το στύλ του.