Αυτό το τραγούδι μου θυμίζει υπέροχες βόλτες με το αυτοκίνητο και καλή συντροφιά...
Κυριακή 31 Αυγούστου 2008
Ευλογημένη Χώρα
Στη Ν. Ορλεάνη ο δήμαρχος κύρηξε την πόλη σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και υπέδειξε στους συμπολίτες του να εγκαταλείψουν τις ιδιοκτησίες τους προκειμένου να επιζήσουν από την επέλαση του τυφώνα Γκουσταβ.
Στην Ιαπωνία χιλιάδες ζωές χάνονται κάθε χρόνο λόγω φονικών σεισμών.
Στην Ινδία, το Περού, την Καλιφόρνια και γενικά το μεγαλύτερο μέρος των Η.Π.Α. οι συνάνθρωποί μας ταλανίζονται από πλημμύρες και αρκετοί χάνουν τις ζωές τους.
Εδώ;
Έχω παρατηρήσει οτι σαν λαός έχουμε βασανιστεί και εμείς αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό. Τα σπίτια μας έχουν πλημμυρίσει αλλά όχι μέχρι τις σκέπες. Ο σεισμός μας έχει πλήξει αλλά οχι με 8-9 ρίχτερ. Ο τυφώνας δεν μας έχει ξεσπιτώσει. Τα σκεφτόμουν όλα αυτά βάζοντας με στη θέση μιας κοπέλας απο την Ιαπωνία, την Καλιφόρνια, του Μεξικό.
Η Ελλάδα ταλαιπωρείται από τους Έλληνες περισσότερο από οτι από τη φύση και πραγματικά πιστεύω οτι ζούμε σε ευλογημένη χώρα. Ο ήλιος μας χαιδεύει περισσότερο από κάθε άλλη, το κλίμα μας φτιάχνει το κέφι, μια βόλτα στην ελληνική φύση δεν συγκρίνεται με κανένα Μπαλί. Η Ελλάδα μυρίζει θάλασσα και πεύκο συνάμα και γεύσεις θεϊκές.
Και πιστέψτε με ο Παράδεισος βρίσκεται σε αυτές τις μικρές χαρές.
Στην Ιαπωνία χιλιάδες ζωές χάνονται κάθε χρόνο λόγω φονικών σεισμών.
Στην Ινδία, το Περού, την Καλιφόρνια και γενικά το μεγαλύτερο μέρος των Η.Π.Α. οι συνάνθρωποί μας ταλανίζονται από πλημμύρες και αρκετοί χάνουν τις ζωές τους.
Εδώ;
Έχω παρατηρήσει οτι σαν λαός έχουμε βασανιστεί και εμείς αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό. Τα σπίτια μας έχουν πλημμυρίσει αλλά όχι μέχρι τις σκέπες. Ο σεισμός μας έχει πλήξει αλλά οχι με 8-9 ρίχτερ. Ο τυφώνας δεν μας έχει ξεσπιτώσει. Τα σκεφτόμουν όλα αυτά βάζοντας με στη θέση μιας κοπέλας απο την Ιαπωνία, την Καλιφόρνια, του Μεξικό.
Η Ελλάδα ταλαιπωρείται από τους Έλληνες περισσότερο από οτι από τη φύση και πραγματικά πιστεύω οτι ζούμε σε ευλογημένη χώρα. Ο ήλιος μας χαιδεύει περισσότερο από κάθε άλλη, το κλίμα μας φτιάχνει το κέφι, μια βόλτα στην ελληνική φύση δεν συγκρίνεται με κανένα Μπαλί. Η Ελλάδα μυρίζει θάλασσα και πεύκο συνάμα και γεύσεις θεϊκές.
Και πιστέψτε με ο Παράδεισος βρίσκεται σε αυτές τις μικρές χαρές.
Τρίτη 26 Αυγούστου 2008
Μου αρέσει..
... ο τρόπος που περπατούν όλοι μετά τις διακοπές. Χαλαρός, χωρίς ρυθμό σα να βρίσκονται ακόμη στην παραλία.
... ο καλός καφές στην Αθήνα και το άρωμα από την κανέλα πάνω στο καλοχτυπημένο αφρόγαλο του φρέντο που μου φτιάχνει ο Αλεξ κάθε πρωί στις 07.30.
... που τα απογεύματα ξεκουράζομαι και αράζω στα φούξια σεντόνια μου.
... όταν βγαίνω από το ντούς και μυρίζω αρώματα.
... όταν χαζεύω το κολάζ από τις υποβρύχιες φωτογραφίες των διακοπών και θυμάμαι πως ήταν όταν έκανα εκείνη την βουτιά στο Κλέφτικο.
... να κάνω σχέδια για το χειμώνα σα να είναι Πρωτοχρονιά.
... να οδηγώ τη νύχτα
... που οι συνάδελφοί μου είναι και αυτοί χαλαροί
... να κατεβάζω κινούμενα σχέδια και να τα βλέπω αγκαλιά με ποπ κορν
... να χαζεύω τα μπιζού στα μαγαζιά και να παίζω με τις χάντρες τους
... να διαβάζω αμέτρητα περιοδικά και να μυρίζω το άρωμά τους
... η σκέψη οτι κάποιος διαβάζει αυτό το Blog και χαμογελάει με τις χαζομάρες μου...
... ο καλός καφές στην Αθήνα και το άρωμα από την κανέλα πάνω στο καλοχτυπημένο αφρόγαλο του φρέντο που μου φτιάχνει ο Αλεξ κάθε πρωί στις 07.30.
... που τα απογεύματα ξεκουράζομαι και αράζω στα φούξια σεντόνια μου.
... όταν βγαίνω από το ντούς και μυρίζω αρώματα.
... όταν χαζεύω το κολάζ από τις υποβρύχιες φωτογραφίες των διακοπών και θυμάμαι πως ήταν όταν έκανα εκείνη την βουτιά στο Κλέφτικο.
... να κάνω σχέδια για το χειμώνα σα να είναι Πρωτοχρονιά.
... να οδηγώ τη νύχτα
... που οι συνάδελφοί μου είναι και αυτοί χαλαροί
... να κατεβάζω κινούμενα σχέδια και να τα βλέπω αγκαλιά με ποπ κορν
... να χαζεύω τα μπιζού στα μαγαζιά και να παίζω με τις χάντρες τους
... να διαβάζω αμέτρητα περιοδικά και να μυρίζω το άρωμά τους
... η σκέψη οτι κάποιος διαβάζει αυτό το Blog και χαμογελάει με τις χαζομάρες μου...
Κυριακή 17 Αυγούστου 2008
I am back!
ΜμμμμΜια χαρά ήταν, η ξεκούραση όμως κράτησε λίγο..
Θα μπορέσει άραγε να με βγάλει όλο το χειμώνα;
Με σουβενιρ 2 παραπανίσια κιλά (επιπλέον), ένα βαζάκι φρέσκια κάπαρη για τη μαμά και πολλά άπλυτα έφτασα τις πρώτες πρωινές ώρες.
Η Μήλος και φέτος υπέροχη...
Ομολογώ πάντως οτι έπαθα μια στέρηση μακριά απο το pc μου αλλά τουλάχιστον αποτοξινώθηκα...
Χάζεψα και τους Ολυμπιακούς στο Speedrunner. Τέλειο άθλημα η κολύμβηση. Και αυτή η Adlington απίθανη!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)