Σάββατο 24 Μαΐου 2008

Πλατεία Κοραή


Έχουν βάλει μια τεράστεια μπάλα και πας και γράφεις επάνω με μαρκαδόρο ευχές για την πορεία της Εθνικής στο Euro.
Παίχτηκε και το νέο σποτάκι από τη Nοva αλλά είναι παλιό το αστείο και δεν έπιασε και τόσο αυτή τη φορά με τον Σάββα.
Έγραψα και εγώ παρόλο που δεν ασχολούμαι πολύ αλλά να.. θυμάμαι το 2004 που έτρεχα σαν τρελή με την Ελληνική σημαία στις πλάτες στη Συγγρού και ακούγαμε Sport FM.

Γενικά η πλατεία Κοραή είναι τόπος συνάντησης και εκεί γίνεται και η εφημεριδομαχία. Όποιος προλάβει την LIFO και Athens Voice είδε. Αφού τις έπαιρνα και τις δυο μανιωδώς και όταν συνειδητοποίησα οτι γίνονταν ανάρπαστες βαρέθηκα να ασχολούμαι γιατί εκνευριζόμουν που δεν έβρισκα.
Στην πλατεία μπορείς να πιεις καφέ στα Starbucks, να πληρώσεις τις κάρτες σου στα ATM των τραπεζών, να κάνεις ανάληψη, να δοκιμάσεις δροσερές σαλάτες και υπέροχες κρέπες στο Green, να δώσεις ραντεβού, να χρησιμοποιήσεις το μετρό, να συμμετέχεις σε events όπως το παραπάνω, να κάνεις πλάκα με τον κεφάτο περιπτερά που του ζητάς εισητήριο και σε ρωτάει: "Για Μαλδίβες;"
Γυρνάς το βλέμμα και βλέπεις χαλαρούς φοιτητές της Νομικής να περιφέρονται ντυμένοι στην τρίχα οι περισσότεροι, ειδικά οι κοπέλες, δικηγόρους και τραπεζικούς να χτυπάνε τα τακούνια πάνω - κάτω, πάνω - κάτω, από κτίριο σε κτίριο, δημοσιοσχεσίτες γραβατωμένους να συναντιούνται και να το παίζουν cool τάχα μου οτι απολαμβάνουν την παρέα ενώ θα προτιμούσαν να είναι αραχτοί στο γραφιάκι τους ή ακόμα καλύτερα στο σπίτι τους.


Δεν περνάω και την καλύτερη μου φάση...
Έχω ξεχάσει πως ειναι να διασκεδάζεις τελευταία.

Σάββατο 10 Μαΐου 2008

Μωρά - Βίβιαν 0-1

Είναι κακό που δεν μου αρέσουν τα μωρά;
Πειράζει που δεν αντέχω τη μυρωδιά του σκατού;
Πειράζει που δεν τρελαίνομαι να με περιλούζουν με εμετό;
Είναι κακό που εκνευρίζομαι όταν κλαίνε γιατί πρέπει να κοιμηθώ;

Η μαμά του επί σειράν ετών φίλου μου λέει πως οι κακοί άνθρωποι δεν πάνε τα μωρά.
Μεγαλύτερη προπαγάνδα δεν υπάρχει. Η προπαγάνδα της πεθεράς που περιμένει να δει εγγόνι. Η δική μου μαμά αναρωτιέται αν το βιολογικό μου ρολόι είναι χαλασμένο. Εγώ από την άλλη τους απαντώ "να κάνετε τη δουλειά σας και να με αφήσετε στην ησυχία μου"
Γιατί, πες πως κάνω τώρα ένα παιδί. Στα 30 μου αποφασίζω να πάω ταξίδι στη Μαδρίτη. Ποιός θα το προσέχει; Η μανούλα; ΟΟΟχιιι! Θα είναι πολύ κουρασμένη. Η πεθερούλα;;; Εκεί να δεις κούραση. Ο παιδικός σταθμός; Θα με βαραίνει η κατάρα της μάνας που θα αφήσω το παιδί μου στους 5 δρόμους και θα φύγω στα ξένα συν οτι θα το πληρώσω χρυσάφι το ταξίδι γιατί από κάπου πρέπει να πληρωθεί και ο παιδικός σταθμός.
Οπότε μένω Ελλάδα, μου μένει απωθημένο, βάζω τη ζωή μου στον πάγο και αρχίζω να αντιπαθώ το παιδί μου. Οπότε ξεσπάω πάνω του. Γιατί νομίζεις οτι οι μανάδες όταν δεν γίνεται το δικό τους σου λένε: " Εγώ που σε μεγάλωσα, που άφησα καριέρα και σπουδές για χάρη σου, θα βγεις με τον άχρηστο/πας διακοπές μόνη/παντρευτείς με πολιτικό γάμο/βάλεις σκουλαρίκι στη μύτη κ.ο.κ.?"
Γιατί έχουν απωθημένα που δεν έζησαν όσα ήθελαν γιατί εσύ τους δέσμευες μικρή.
Επομένως θα κάνω παιδιά όταν αποδεχτώ το γεγονός οτι θα κάνω τρελές θυσίες και βρω μια μέση λύση για να περνάω και εγώ καλά. Έτσι ώστε να μην του λέω βλακείες και το κάνω να νιώθει τύψεις για ψύλλου πήδημα.

Επίσης ξενερώνω απίστευτα όταν βλέπω κάτι γνωστές μου να κάνουν σαν παλαβές όταν βλέπουν ξένο μωρό στο δρόμο. Εγώ κάνω έτσι όταν βλέπω τα ανήψια μου και όχι και για πολλή ώρα. Αλλά είναι ΑΝΗΨΙΑ ΜΟΥ! Μια διαφορά όσο να 'ναι υπάρχει!
Άλλες βλέπουν μωρό και κάνουν λες και το γεννήσανε αυτές. Θυμάμαι μια πρώην φίλη μου που έκανε σαν χαζή όταν έβλεπε καρότσι. Κου-πε-πε και μαλακίες τούμπανο!

Η καλύτερη περίπτωση είναι οι τύπισσες που δεν τρελαίνονται με τα μωρά αλλά τους κάνουν παιχνίδια όταν είναι μπροστά η μάνα για να τις συμπαθήσει.. Τελείως ηλίθιο και να ξέρεις οτι όση μητρική αποβλακωμάρα και να υπάρχει η άλλη καταλαβαίνει το αυθόρμητο "κου-πε-πε" από το επιτηδευμένο. Και γίνεσαι ρόμπα. Τελεία.

Αν κρίνω όμως από το πόσο αγαπώ το γάτο μου και πόσο τον φρόντιζα όσο σιχασιάρα και να είμαι, είμαι σίγουρη οτι παιδιά θα αποκτήσω.
Αλλά αυτό δεν χρειάζεται να το ξέρει η μητέρα μου, έτσι;
Ή μήπως αγαπώ το γάτο μου γιατί οι γάτες καθαρίζονται μόνες τους;;;;
ΧΜμμμ..

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

Looking back over my shoulder

Δεν ξέρω πότε ακριβως αλλά όταν περάσουν καμιά 10αρια χρονια και κοιτάξεις πίσω μπορείς να δεις ποιός είσαι μέσα απο τα μάτια των άλλων.
Βάζεις τον εαυτό σου μπροστά από ένα καθρέφτη. Αν κοιτάξεις με τα μάτια των άλλων θα δεις ποιός είσαι πραγματικά. Αν κάνεις το λάθος και κοιτάξεις με τα δικά σου υποκειμενικά μάτια θα δεις τα λάθη σου. Και θα απογοητευτείς. Είναι τρομερό πόσο αυστηροί είμαστε με τον εαυτό μας και πόσο περισσότερο ελαστικοί είμαστε με τους άλλους. Ίσως επειδή πέρα από κάθε αλτροϊσμό είμαστε εγωιστικά πλάσματα και θέλουμε το καλύτερο για μας και δεν μας νοιάζουν και τόσο οι άλλοι. Αν όμως είναι έτσι γιατί πληγώνουμε αυτόν με τον οποίο συμπορευόμαστε και θα συμπορευόμαστε τόσα χρόνια;

Μίλησα για αλτρουϊσμό και μια πελάτισσα σήμερα επειδή ζαλιζόμουν πήγε και μου αγόρασε φυσικό χυμό και ένα μπουκαλάκι νερό. Και αισθάνθηκα τόσο μικρή κοντά της, τότε.
Μου λέει κάθε μέρα "καλημέρα" και "καλή δουλειά". Δεν την έχω δει ποτέ κατσούφα.
Αγγελική τη λένε και δουλεύει στο ΤΕΕ στον 4ο.

Στην υγειά σου Αγγελικούλα!
Ο Θεός να σε έχει καλά!

Πέμπτη 1 Μαΐου 2008

Πρωτομαγιά 2008

Τίποτα σπουδαίο μόνο μια μικρή βολτίτσα στη λιακάδα, πάρα πολλοί κρατούσαν λουλούδια, χαίρομαι που κάποιοι κρατούν τις παραδόσεις.

Εχω χωθεί με τα μούτρα στα βιβλία και συνειδητοποιώ οτι ίσως να είμαι πια μεγάλη για διαβάσματα, κουρασμένη νιώθω. Πιθανόν σε μια από τις 2 Θ.Ε να αποτύχω φέτος γιατί δεν οργανώθηκα σωστά. Όμως έχω 2 μήνες περίπου μέχρι την εξεταστική και ίσως (ίσως λέω) αν διαβάζω κάθε μέρα να τα καταφέρω στο τέλος - ποιός ξέρει;

Το σίγουρο είναι οτι δεν θα έχω και τις τρελές εξορμήσεις το Μάϊο. (με το καλό μας μπήκε βλέπω)

Πιθανόν να φταίει και η δεύτερη δουλειά τι να πω..

Έλεος κε Καθηγητάαααα!!!!