Δεν ξέρω πότε ακριβως αλλά όταν περάσουν καμιά 10αρια χρονια και κοιτάξεις πίσω μπορείς να δεις ποιός είσαι μέσα απο τα μάτια των άλλων.
Βάζεις τον εαυτό σου μπροστά από ένα καθρέφτη. Αν κοιτάξεις με τα μάτια των άλλων θα δεις ποιός είσαι πραγματικά. Αν κάνεις το λάθος και κοιτάξεις με τα δικά σου υποκειμενικά μάτια θα δεις τα λάθη σου. Και θα απογοητευτείς. Είναι τρομερό πόσο αυστηροί είμαστε με τον εαυτό μας και πόσο περισσότερο ελαστικοί είμαστε με τους άλλους. Ίσως επειδή πέρα από κάθε αλτροϊσμό είμαστε εγωιστικά πλάσματα και θέλουμε το καλύτερο για μας και δεν μας νοιάζουν και τόσο οι άλλοι. Αν όμως είναι έτσι γιατί πληγώνουμε αυτόν με τον οποίο συμπορευόμαστε και θα συμπορευόμαστε τόσα χρόνια;
Μίλησα για αλτρουϊσμό και μια πελάτισσα σήμερα επειδή ζαλιζόμουν πήγε και μου αγόρασε φυσικό χυμό και ένα μπουκαλάκι νερό. Και αισθάνθηκα τόσο μικρή κοντά της, τότε.
Μου λέει κάθε μέρα "καλημέρα" και "καλή δουλειά". Δεν την έχω δει ποτέ κατσούφα.
Αγγελική τη λένε και δουλεύει στο ΤΕΕ στον 4ο.
Στην υγειά σου Αγγελικούλα!
Ο Θεός να σε έχει καλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου