ok, δεν περίμενα οτι θα το πω αυτό αλλά αν δεν ξυπνήσω πριν τις 8 την υπόλοιπη μέρα αργώ να μπω σε ρυθμό.
Έτσι και σήμερα ξύπνησα στις 11 και δεν μπορώ με τπτ να συντονίσω πόδια και χέρια για να ετοιμαστώ και να φύγω για τη δουλειά μου που ξεκινάει σε λίγη ώρα. Τα δώρα των συναδέλφων δεν τα έχω τυλίξει, φαγητό ευτυχώς ετοίμασα χθες βράδυ, η υπόσχεσή μου για σοκολατένιο κέικ πήγε άπατη και εγώ αραχτή ακόμα πίνω καφέ, αθετώντας υποσχέσεις περί υγιεινής διατροφής.
Well, well όλοι ξέρετε by now πόσο αναβλητική είμαι. Και όσο και αν το έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ξέρω οτι ποτέ δεν θα αλλάξει όσο κι αν αυτό θα καλυτέρευε τη ζωή μου. Αλλά έτσι είμαι εγώ και όσο κι αν κάποιοι ισχυρίζονται οτι είναι η μόνιμη δικαιολογία μου (ξέρεις εσύ) είναι η μόνη αλήθεια. Αφήνω λοιπόν την οργάνωση σε σένα καλέ μου φίλε και εγώ κλέβω λίγο φως από τη χαραμάδα τη ζωής. Ραχάτι.
σας φιλώ!
Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Είναι λίγες μέρες πρίν την Πρωτοχρονιά και λίγες ώρες πριν τα Χριστούγεννα. Έχω γυρίσει κατάκοπη από τις 2 δουλειές μου και το μόνο που ζητάω είναι λίγο ζεστό νεράκι να πλύνω το κορμάκι μου και να χουχουλιάσω γιατί έχουν μουδιάσει τα πόδια μου.
Σήμερα έπιασα τον εαυτό μου να έχει κάτσει σε μια στάση και να παρατηρεί τους ανθρώπους να περνούν. Μια γυναίκα με τακούνια κατέβηκε από μια harley, μια κοπέλα με ρώτησε για τη στάση και δεν ήξερα, κάτι φοιτητές γελούσαν δυνατά, κουστουμάτοι περπατούσαν βιαστικά και πολλά αυτοκίνητα. Το ομολογώ ήταν ωραία που πάτησα το pause. Απλά από τις πολύ σπάνιες φορές καθόμουν χωρίς να κάνω τίποτα και να κοιτάζω, να παρατηρώ. Είχα θλίψη το μεσημέρι γιατί για ακόμη μια φορά λόγω εορταστικού ωραρίου και κακού προισταμένου μου κουτσουρεύονται οι γιορτές. Μου κουτσουρεύεται η χαρά.
Το ξέρω οτι με εκμεταλλεύονται. Το ξέρω και το νιώθω. Όπως και πολλοί από σας. Και ειδικά τώρα στους χαλεπούς καιρούς. Είχα καιρό να νιώσω τέτοια οργή μέσα μου.
Σήμερα έπιασα τον εαυτό μου να έχει κάτσει σε μια στάση και να παρατηρεί τους ανθρώπους να περνούν. Μια γυναίκα με τακούνια κατέβηκε από μια harley, μια κοπέλα με ρώτησε για τη στάση και δεν ήξερα, κάτι φοιτητές γελούσαν δυνατά, κουστουμάτοι περπατούσαν βιαστικά και πολλά αυτοκίνητα. Το ομολογώ ήταν ωραία που πάτησα το pause. Απλά από τις πολύ σπάνιες φορές καθόμουν χωρίς να κάνω τίποτα και να κοιτάζω, να παρατηρώ. Είχα θλίψη το μεσημέρι γιατί για ακόμη μια φορά λόγω εορταστικού ωραρίου και κακού προισταμένου μου κουτσουρεύονται οι γιορτές. Μου κουτσουρεύεται η χαρά.
Το ξέρω οτι με εκμεταλλεύονται. Το ξέρω και το νιώθω. Όπως και πολλοί από σας. Και ειδικά τώρα στους χαλεπούς καιρούς. Είχα καιρό να νιώσω τέτοια οργή μέσα μου.
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010
Today's creation is...
φάβα!
Η συνταγή απλή:
500 gr φάβα
1 lt νερό
2 μικρά κρεμμύδια
αλάτι
λεμόνι
λάδι
Βάζεις τη φάβα με το νερό να βράσει και προσθέτεις τα λιωμένα κρεμμύδια μέσα, μαζί με αλάτι. Την ξαφρίζεις κανά 2 φορές και την αφήνεις να χυλώσει σε χαμηλή φωτιά ανακατεύοντας σχετικά συχνά για να μην κολλήσει στον πάτο. Θέλει τουλάχιστον μια ώρα γιατί είναι όσπριο. Μόλις χυλώσει (όχι τελείως) την περνάς από το multi με λίγο χυμό λεμόνι (ή πολύ, ανάλογα τα γούστα). Την βάζεις σε ένα πιάτο και προσθέτεις ψιλοκομμένο κρεμμύδι, λεμόνι, λάδι, ελιές και οτι άλλο σου αρέσει.
Για gourmet πιάτο βάζεις στην συνταγή λάδι τρούφας, το δοκίμασα στο Scala Vinoteca και μου άρεσε πολύ.
Είχα να μαγειρέψω καμιά εβδομάδα και τα έκανα απόψε όλα μαζί.
Σπετσοφάι (ή έτσι το ονόμασα εγώ τουλάχιστον γιατί απλά πρόσθεσα λουκάνικο στο τουρλού), φάβα και ελβετικές τρούφες από τη Βίκυ η οποία είναι εκπληκτική σε ό,τι κάνει και το site της είναι απίστευτο γιατί σου εξηγεί αναλυτικά τι πρέπει να προσέξεις και τι όχι στις συνταγές και με έναν φιλικό αέρα, πολύ προσιτό με ποιητική διάθεση. Εκεί έμαθα π.χ. οτι η σοκολάτα κόβει αν προσθέσεις αλκοόλ αν δεν την έχεις αναμείξει με μια λιπαρή ουσία πιο πριν.
Βίκυ, congrats!
Κατά τα άλλα δεν ξέρω αν σας έχω πει τη φοβία που έχω με τους μεγάλους δρόμους και την Αττική Οδό, σήμερα έκανα ένα βήμα για να τους ξεπεράσω μιας και οδήγησα μόνη μου μέχρι το Μαρούσι για την ΟΣΣ του ΕΑΠ και γύρισα και μέσω της ίδιας οδού, οπότε αυτό για μένα είναι ένα βήμα πιο κοντά στην ελευθερία.
Σας καληνυχτίζω όλους τώρα γιατί είμαι πτωματάκι.
Η συνταγή απλή:
500 gr φάβα
1 lt νερό
2 μικρά κρεμμύδια
αλάτι
λεμόνι
λάδι
Βάζεις τη φάβα με το νερό να βράσει και προσθέτεις τα λιωμένα κρεμμύδια μέσα, μαζί με αλάτι. Την ξαφρίζεις κανά 2 φορές και την αφήνεις να χυλώσει σε χαμηλή φωτιά ανακατεύοντας σχετικά συχνά για να μην κολλήσει στον πάτο. Θέλει τουλάχιστον μια ώρα γιατί είναι όσπριο. Μόλις χυλώσει (όχι τελείως) την περνάς από το multi με λίγο χυμό λεμόνι (ή πολύ, ανάλογα τα γούστα). Την βάζεις σε ένα πιάτο και προσθέτεις ψιλοκομμένο κρεμμύδι, λεμόνι, λάδι, ελιές και οτι άλλο σου αρέσει.
Για gourmet πιάτο βάζεις στην συνταγή λάδι τρούφας, το δοκίμασα στο Scala Vinoteca και μου άρεσε πολύ.
Είχα να μαγειρέψω καμιά εβδομάδα και τα έκανα απόψε όλα μαζί.
Σπετσοφάι (ή έτσι το ονόμασα εγώ τουλάχιστον γιατί απλά πρόσθεσα λουκάνικο στο τουρλού), φάβα και ελβετικές τρούφες από τη Βίκυ η οποία είναι εκπληκτική σε ό,τι κάνει και το site της είναι απίστευτο γιατί σου εξηγεί αναλυτικά τι πρέπει να προσέξεις και τι όχι στις συνταγές και με έναν φιλικό αέρα, πολύ προσιτό με ποιητική διάθεση. Εκεί έμαθα π.χ. οτι η σοκολάτα κόβει αν προσθέσεις αλκοόλ αν δεν την έχεις αναμείξει με μια λιπαρή ουσία πιο πριν.
Βίκυ, congrats!
Κατά τα άλλα δεν ξέρω αν σας έχω πει τη φοβία που έχω με τους μεγάλους δρόμους και την Αττική Οδό, σήμερα έκανα ένα βήμα για να τους ξεπεράσω μιας και οδήγησα μόνη μου μέχρι το Μαρούσι για την ΟΣΣ του ΕΑΠ και γύρισα και μέσω της ίδιας οδού, οπότε αυτό για μένα είναι ένα βήμα πιο κοντά στην ελευθερία.
Σας καληνυχτίζω όλους τώρα γιατί είμαι πτωματάκι.
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010
τρουφάκια
Ναι, ναι όπως σωστά καταλάβατε τα Χριστούγεννα του δίνω και καταλαβαίνει από γλυκά αλλά προτιμώ να τα φτιάχνω γιατί κουράζομαι και τρώω λιγότερα.
Μου αρέσει πολύ να φτιάχνω λιχουδιές για τους δικούς μου.
Σας φιλώ!
Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010
Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010
Είναι 3η μέρα ρεπό, και έχω συνηθίσει να ξυπνάω κατά τις 10 χωρίς τον ηλίθιο ήχο από το ξυπνητήρι, να φτιάχνω το πρωινό μου, τον καφέ μου και να μαζεύω το σπίτι που τις καθημερινές μετατρέπεται σε στάβλο.
Το κινητό μου είναι ξεχασμένο στην τσάντα, πολλές φορές δεν το ακούω. Το σταθερό μου σπάνια χτυπάει γιατί το γνωρίζουν λίγοι και όσοι το γνωρίζουν σπάνια το καλούν γιατί με έχουν συνηθίσει να λείπω μονίμως.
Μίλησα με μια γνωστή μου σήμερα η οποία εξεπλάγην όταν της είπα οτι έχω ρεπό και την καθησύχασα οτι αντί για σήμερα εργάζομαι το ερχόμενο Σάββατο, οπότε αποκατέστησα στο μυαλό της την εικόνα της εργασιομανούς που είχε για μένα.
Αν κάτσω και το σκεφτώ λίγο παραπάνω, δεν έχω "καθίσει" ποτέ στη ζωή μου. Είτε μια δουλειά του ποδαριού είτε κάτι άλλο με απασχολούσαν μονίμως και αυτή είναι η καθημερινότητά μου, ένα συνεχές τρέξιμο. Δεν θα ήθελα να αλλάξει όμως, πέρα από μερικές μέρες ανάπαυλας. Νιώθω ζωντανή με αυτό τον τρόπο.
Κάποια στιγμή σε πολύ νεαρή ηλικία, ήρθα σε επαφή με την ιδέα του θανάτου, πέθανε κάποιος γνωστός μου, δεν θυμάμαι καλά, αλλά θυμάμαι να μετράω τα χρόνια που μεσολαβούσαν μεταξύ της δικής μου ηλικίας και του ατόμου που έφυγε και ενώ σου φαίνονται πολλά συνειδητοποιείς οτι δεν είναι γιατί αναλωνόμαστε σε μια καθημερινότητα που σε ξεζουμίζει και σε αφήνει ράκος. Οπότε έγινε στόχος ζωής να κάνω όσα περισσότερα μπορούσα σε όσο χρονικό διάστημα μου περισσεύει.
Σας έριξα; Ελπίζω όχι.
Για να αλλάξουμε θέμα, πλησιάζουν οι γιορτές, ο καιρός είναι όμως φθινοπωρινός και σήμερα που είμαι ξεκούραστη θα κάνω τα περίφημα μπισκοτάκια μου με επικάλυψη σοκολάτας.
φιλιά!
Το κινητό μου είναι ξεχασμένο στην τσάντα, πολλές φορές δεν το ακούω. Το σταθερό μου σπάνια χτυπάει γιατί το γνωρίζουν λίγοι και όσοι το γνωρίζουν σπάνια το καλούν γιατί με έχουν συνηθίσει να λείπω μονίμως.
Μίλησα με μια γνωστή μου σήμερα η οποία εξεπλάγην όταν της είπα οτι έχω ρεπό και την καθησύχασα οτι αντί για σήμερα εργάζομαι το ερχόμενο Σάββατο, οπότε αποκατέστησα στο μυαλό της την εικόνα της εργασιομανούς που είχε για μένα.
Αν κάτσω και το σκεφτώ λίγο παραπάνω, δεν έχω "καθίσει" ποτέ στη ζωή μου. Είτε μια δουλειά του ποδαριού είτε κάτι άλλο με απασχολούσαν μονίμως και αυτή είναι η καθημερινότητά μου, ένα συνεχές τρέξιμο. Δεν θα ήθελα να αλλάξει όμως, πέρα από μερικές μέρες ανάπαυλας. Νιώθω ζωντανή με αυτό τον τρόπο.
Κάποια στιγμή σε πολύ νεαρή ηλικία, ήρθα σε επαφή με την ιδέα του θανάτου, πέθανε κάποιος γνωστός μου, δεν θυμάμαι καλά, αλλά θυμάμαι να μετράω τα χρόνια που μεσολαβούσαν μεταξύ της δικής μου ηλικίας και του ατόμου που έφυγε και ενώ σου φαίνονται πολλά συνειδητοποιείς οτι δεν είναι γιατί αναλωνόμαστε σε μια καθημερινότητα που σε ξεζουμίζει και σε αφήνει ράκος. Οπότε έγινε στόχος ζωής να κάνω όσα περισσότερα μπορούσα σε όσο χρονικό διάστημα μου περισσεύει.
Σας έριξα; Ελπίζω όχι.
Για να αλλάξουμε θέμα, πλησιάζουν οι γιορτές, ο καιρός είναι όμως φθινοπωρινός και σήμερα που είμαι ξεκούραστη θα κάνω τα περίφημα μπισκοτάκια μου με επικάλυψη σοκολάτας.
φιλιά!
Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010
asos
Καλημέρα, καλημέρα!!
Στις 17/11 μετά από 2 εβδομάδες καθυστέρηση, μάλλον από ΕΛΤΑ, έλαβα αυτό το τζάκετ το οποίο χάζευα επί μέρες στο asos.com και ήθελα οπωσδήποτε να το πάρω.
Διάλεξα την φτηνή αποστολή (6 ευρώ) και από τις 2/11 που το παράγγειλα, αφού ανησύχησα πολλάκις και ενόχλησα και την fellow blogger Στέλλαto το έλαβα μόνο για να διαπιστώσω οτι μου είναι ΜΙΚΡΟ! Αλλά δε φταίει το site για αυτό γιατί θεώρησα μόνη μου οτι πρέπει να πάρω ένα νούμερο μικρότερο μιας και τα UK νούμερα είναι πιο φαρδιά αλλά φευ! το πείσμα μου είναι γνωστό.
Όπως είπε και η Στέλλα, "την άλλη φορά μεζούρα!"
Ιδού και η απόδειξη μιας και το κανονικό μου νούμερο είναι 42. (Λες υποσυνείδητα να θεώρησα οτι έχω γίνει μοντελάκι??? χαχα)
Σε αυτή την περίπτωση το asos σου δίνει τη δυνατότητα να το στείλεις πίσω και να ζητήσεις τα χρήματά σου πίσω, επιστρέφονται στην κάρτα που χρησιμοποίησες για την αγορά. Βέβαια τα έξοδα αποστολής τα χρεώνεσαι εσύ και έψαξα στα ΕΛΤΑ να τα στείλω ως δέμα και είναι περίπου 24 Ευρώ - που σε καμία περίπτωση δε συμφέρει - και βρήκα μετά οτι μπορείς να το στείλεις σαν επιστολή
http://www.elta.gr/pricelist1.pdf
Βέβαια το link το βρήκα από ένα φόρουμ για αερομοντελιστές που ψάχνουν τρόπους για φθηνές αποστολές στο εξωτερικό σε περίπτωση επιστροφής εξοπλισμού και είναι από το 2008 το post αλλά καλό είναι να το έχουμε κατά νου γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Λέει οτι μπορείς να στείλεις ένα αντικείμενο σαν επιστολή και όχι σαν δέμα, που κοστίζει πολύ λιγότερο και όταν ρώτησα τον ταχυδρόμο που είναι γνωστός μου, μου είπε οτι αργεί γιατί είναι σαν επιστολή σταλμένο από την Αγγλία.
Από οτι θα δείτε όμως, υπάρχουν και επιστολές express για να είναι πιο άμεσο το refund.
Θα δείξει.. αν δεν το πουλήσω σε καμιά φίλη, θα το στείλω και θα ενημερώσω για το αποτέλεσμα.
Έτσι λοιπόν και αφού είχα απελπιστεί ανταλλάσσοντας ένα σωρό e-mail με το asos (πολύ ευγενικές απαντήσεις και μέσα σε μια ώρα παίρνεις απάντηση, αλλά αρκετά τυπικο- ειρωνικές) βρήκα ένα άλλο φθηνότερο τζάκετ το οποίο και παράγγειλα (με τη σκέψη του refund του προηγούμενου, βέβαια) και επέλεξα γρήγορη αποστολή (12 ευρώ άουτς!). Τετάρτη βράδυ το παράγγειλα, Παρασκευή πρωί το παρέλαβα!
Είναι πιο κλασικό ενώ το πρώτο είναι πιο μοντέρνο (και το είχα ερωτευτεί με την πρώτη ματιά) αλλά ταιριάζει με σχεδόν τα πάντα, πιστεύω.
Κάπου εδώ σας αφήνω, περιμένοντας γνώμες, και στο μεταξύ σας εύχομαι καλό ΣΚ, φιλώντας σας στο κούτελο!
Στις 17/11 μετά από 2 εβδομάδες καθυστέρηση, μάλλον από ΕΛΤΑ, έλαβα αυτό το τζάκετ το οποίο χάζευα επί μέρες στο asos.com και ήθελα οπωσδήποτε να το πάρω.
Διάλεξα την φτηνή αποστολή (6 ευρώ) και από τις 2/11 που το παράγγειλα, αφού ανησύχησα πολλάκις και ενόχλησα και την fellow blogger Στέλλαto το έλαβα μόνο για να διαπιστώσω οτι μου είναι ΜΙΚΡΟ! Αλλά δε φταίει το site για αυτό γιατί θεώρησα μόνη μου οτι πρέπει να πάρω ένα νούμερο μικρότερο μιας και τα UK νούμερα είναι πιο φαρδιά αλλά φευ! το πείσμα μου είναι γνωστό.
Όπως είπε και η Στέλλα, "την άλλη φορά μεζούρα!"
Ιδού και η απόδειξη μιας και το κανονικό μου νούμερο είναι 42. (Λες υποσυνείδητα να θεώρησα οτι έχω γίνει μοντελάκι??? χαχα)
Σε αυτή την περίπτωση το asos σου δίνει τη δυνατότητα να το στείλεις πίσω και να ζητήσεις τα χρήματά σου πίσω, επιστρέφονται στην κάρτα που χρησιμοποίησες για την αγορά. Βέβαια τα έξοδα αποστολής τα χρεώνεσαι εσύ και έψαξα στα ΕΛΤΑ να τα στείλω ως δέμα και είναι περίπου 24 Ευρώ - που σε καμία περίπτωση δε συμφέρει - και βρήκα μετά οτι μπορείς να το στείλεις σαν επιστολή
http://www.elta.gr/pricelist1.pdf
Βέβαια το link το βρήκα από ένα φόρουμ για αερομοντελιστές που ψάχνουν τρόπους για φθηνές αποστολές στο εξωτερικό σε περίπτωση επιστροφής εξοπλισμού και είναι από το 2008 το post αλλά καλό είναι να το έχουμε κατά νου γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Λέει οτι μπορείς να στείλεις ένα αντικείμενο σαν επιστολή και όχι σαν δέμα, που κοστίζει πολύ λιγότερο και όταν ρώτησα τον ταχυδρόμο που είναι γνωστός μου, μου είπε οτι αργεί γιατί είναι σαν επιστολή σταλμένο από την Αγγλία.
Από οτι θα δείτε όμως, υπάρχουν και επιστολές express για να είναι πιο άμεσο το refund.
Θα δείξει.. αν δεν το πουλήσω σε καμιά φίλη, θα το στείλω και θα ενημερώσω για το αποτέλεσμα.
Έτσι λοιπόν και αφού είχα απελπιστεί ανταλλάσσοντας ένα σωρό e-mail με το asos (πολύ ευγενικές απαντήσεις και μέσα σε μια ώρα παίρνεις απάντηση, αλλά αρκετά τυπικο- ειρωνικές) βρήκα ένα άλλο φθηνότερο τζάκετ το οποίο και παράγγειλα (με τη σκέψη του refund του προηγούμενου, βέβαια) και επέλεξα γρήγορη αποστολή (12 ευρώ άουτς!). Τετάρτη βράδυ το παράγγειλα, Παρασκευή πρωί το παρέλαβα!
Κάπου εδώ σας αφήνω, περιμένοντας γνώμες, και στο μεταξύ σας εύχομαι καλό ΣΚ, φιλώντας σας στο κούτελο!
Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010
Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010
Ruby fruit
Το συγκεκριμένο λέγεται Ruby fruit, πολύ βαθύ μπορντό.
Lemon tea
Τελικά δεν τη γλύτωσα και φέτος αλλά απέχω ακόμα από αναρρωτικές.
Θα δούμε για πόσο.
Ο Αρούλης ζητιανεύει χαδάκια...
waffles
Ανακάλυψα χωμένα στο ντουλάπι κάτι ανταλλακτικές πλάκες από την τοστιέρα μας με τετραγωνάκια και μου ήρθε η ιδέα! Βάφλες!
Βρήκα τη συνταγή από το www.sintagespareas.gr και η προετοιμασία τους πήρε 10 λεπτά.
Έφτιαξα τη μισή ποσότητα βέβαια γιατί βγαίνουν αρκετούτσικες και με την παραπάνω πατέντα της τοστιέρας δεν χρειάστηκε βαφλιέρα. Άσε που δεν κολλάνε και στα τοιχώματα. Απλά μην γεμίσετε μέχρι πάνω το μίγμα στις υποδοχές της τοστιέρας, μπορεί να χυθεί απέξω λόγω φουσκώματος από το baking powder.
Της σερβίρεις με μερέντα, παγωτό, τριμμένο μπισκότο και σιρόπι σοκολάτας αλλά είχα μόνο λίγο παγωτό καραμέλα στην προκειμένη περίπτωση και... voila!
Enjoy folks!
a little more colour
Αγόρασα το κασκολάκι αυτό από τα H&M και έχει χίλια δυο χρώματα και σε συνδυασμό με τη λαχανί μπλούζα θυμίζω ουράνιο τόξο, το οποίο λατρεύω ακόμα και το χειμώνα γιατί πάντα προσθέτω κάτι με χρώμα στην εμφάνισή μου όσο μουντός και να είναι ο καιρός.
Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010
Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010
waiting for the jacket
Ναι, και με αγωνία μάλιστα περιμένω το bomber jacket μου από το asos.com και μάλιστα ο κυριότερος λόγος είναι οτι πιθανότατα να το παράγγειλα σε λάθος νούμερο aka σε μικρότερο από το πρέπον. Και εξηγούμαι. Βλέπεις να UK νούμερα και έχεις ήδη δοκιμάσει ρούχα από H&M μέχρι και small ενώ το δικό σου είναι M-L και παρόλα αυτά σου κάνουν, ξέρεις οτι οι Αγγλίδες είναι τσουποτές και αγνοείς τις οδηγίες μετρήματος. Και περιμένεις... περιμένεις... περιμένεις και παρακαλάς "Θεούλη μου κάνε να μου κάνει γιατί βαριέμαι τις επιστροφές!" Όχι τίποτα άλλο, στα εδώ καταστήματα δεν βρήκα κάτι που να μου αρέσει. Το ήθελα απλό και chic, να ταιριάζει με όλα και να φοριέται κάθε μέρα. Και κατέληξα εδώ:
Εγώ το παράγγειλα σε νούμερο UK12, ξέρει κανείς σε τι ελληνικό αντιστοιχεί?
Και μετά από αυτό "ψήνομαι" για ένα άλλο που έχω δει στο Topshop, καφέ αυτή τη φορά με κουκούλα.
Πλησιάζουν οι ημερομηνίες παράδοσης των εργασιών και εγώ το μόνο που σκέφτομαι είναι jackets και παπούτσια - άντε και ένα κόκκινο παλτό που είχα μπανίσει παλαιότερα στο H&Μ ή ένα λεοπάρ φουλάρι από ZARA ή και μια Navy ζακέτα από ZARA ασορτί με μια πλεκτή δερμάτινη καμηλό ζώνη... η λίστα είναι ατελείωτη...
Και μια επίκαιρη ερώτηση: Αύριο θα ψηφίσει κανείς;
Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010
Αψου
Είμαι μπουκωμένη απο την ίωση αλλά πολύ χαρούμενη που πήρα άδεια.
Βέβαια, πρέπει να κάνω κάποιες μέρες baby sitting στη μητέρα μου, η οποία έκανε μια χειρουργική επέμβαση ορθοπεδικής φύσης που είχε αναβάλει για πολλά χρόνια, επομένως δεν θα είναι τόσο ξεκούραστα τα πράγματα όσο νομίζω.
Προς το παρόν φεύγω να πιω τον καφέ μου στην Αργυρούπολη, καθώς είναι Κυριακή και θα πάρω και περιοδικά όπως πάντα για παρέα.
Μουτς!
Βέβαια, πρέπει να κάνω κάποιες μέρες baby sitting στη μητέρα μου, η οποία έκανε μια χειρουργική επέμβαση ορθοπεδικής φύσης που είχε αναβάλει για πολλά χρόνια, επομένως δεν θα είναι τόσο ξεκούραστα τα πράγματα όσο νομίζω.
Προς το παρόν φεύγω να πιω τον καφέ μου στην Αργυρούπολη, καθώς είναι Κυριακή και θα πάρω και περιοδικά όπως πάντα για παρέα.
Μουτς!
Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010
Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010
Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010
kid's eyes
Πήγα πριν από λίγο στα LIDL για να αγοράσω κάποια βασικά προϊόντα.
Συνήθως παίρνω σακούλες από το σπίτι και πάνινες κυρίως για να μην επιβαρύνω το περιβάλλον (σε σημείο που δεν έχω σακούλες για σκουπίδια μετά αλλά είναι άλλη ιστορία αυτή) και όπως ήμουν φορτωμένη με μια φέτα του κιλού στο χέρι - γιατί ξέχασα να πάρω και καρότσι (γιατί δεν έχουν καλάθια στα LIDL?) προσπαθούσα να σκίσω τη θήκη από τα χαρτιά υγείας για να πάρω ένα. Άφησα τη φέτα κάτω και επιδόθηκα στο σκίσιμο της σακούλας νιώθοντας ένα ζευγάρι μάτια καρφωμένα επάνω μου. Δεν έδωσα σημασία άλλα το ζευγάρι μάτια συνοδευόταν και από ζευγάρι πόδια που είχαν προχωρήσει προς το μέρος μου αρκετά ώστε να καταλάβω οτι άνηκαν σε μικρό κάτοχο και μελαμψό. Συνέχισα τη δουλειά μου με δυσκολία γιατί οι πάνινες τσάντες βάραιναν τους ώμους μου και πιάνοντας στα χέρια μου το πακέτο με τα χαρτιά προσπάθησα σιγά σιγά να χαμηλώσω τα γόνατά μου για να πάρω και τη φέτα από το πάτωμα. Πριν προλάβω να κατέβω δυο μελαμψά χεράκια έπιασαν το κουτί της φέτας και μου το πρόσφεραν.
Αντίκρυσα 2 κατάμαυρα ματάκια με το λευκό τους να λαμπυρίζει, ένα δειλό χαμόγελο και πυκνά μαύρα σγουρά μαλλιά πιασμένα πρόχειρα σε μια ταπεινή αλογοουρά με φύτρες να πετάγονται δεξιά και αριστερά.
- Ευχαριστώ...
- Παρακαλώ. (σε άπταιστα ελληνικά με ελληνική προφορά)
Σάστισα..
Μείναμε λίγα δευτερόλεπτα να κοιταζόμαστε. Δεν περίμενα τέτοια καλοσύνη.
Στο ταμείο παρατήρησα ότι το κοριτσάκι συνόδευε μια γυναίκα με μαντήλα. Σκέφτηκα να πάω να της προσφέρω μια σοκολάτα αλλά είχε αρχίσει να μαζεύεται ο κόσμος πίσω μου και να έρχεται η σειρά μου πολύ γρήγορα, οπότε αν έφευγα θα άρχιζε η γκρίνια.
Έφυγα σκεφτόμενη τα μάτια της και την πράξη της
ΥΓ. Το post είναι αφιερωμένο στους ρατσιστές αυτού του κόσμου...
Συνήθως παίρνω σακούλες από το σπίτι και πάνινες κυρίως για να μην επιβαρύνω το περιβάλλον (σε σημείο που δεν έχω σακούλες για σκουπίδια μετά αλλά είναι άλλη ιστορία αυτή) και όπως ήμουν φορτωμένη με μια φέτα του κιλού στο χέρι - γιατί ξέχασα να πάρω και καρότσι (γιατί δεν έχουν καλάθια στα LIDL?) προσπαθούσα να σκίσω τη θήκη από τα χαρτιά υγείας για να πάρω ένα. Άφησα τη φέτα κάτω και επιδόθηκα στο σκίσιμο της σακούλας νιώθοντας ένα ζευγάρι μάτια καρφωμένα επάνω μου. Δεν έδωσα σημασία άλλα το ζευγάρι μάτια συνοδευόταν και από ζευγάρι πόδια που είχαν προχωρήσει προς το μέρος μου αρκετά ώστε να καταλάβω οτι άνηκαν σε μικρό κάτοχο και μελαμψό. Συνέχισα τη δουλειά μου με δυσκολία γιατί οι πάνινες τσάντες βάραιναν τους ώμους μου και πιάνοντας στα χέρια μου το πακέτο με τα χαρτιά προσπάθησα σιγά σιγά να χαμηλώσω τα γόνατά μου για να πάρω και τη φέτα από το πάτωμα. Πριν προλάβω να κατέβω δυο μελαμψά χεράκια έπιασαν το κουτί της φέτας και μου το πρόσφεραν.
Αντίκρυσα 2 κατάμαυρα ματάκια με το λευκό τους να λαμπυρίζει, ένα δειλό χαμόγελο και πυκνά μαύρα σγουρά μαλλιά πιασμένα πρόχειρα σε μια ταπεινή αλογοουρά με φύτρες να πετάγονται δεξιά και αριστερά.
- Ευχαριστώ...
- Παρακαλώ. (σε άπταιστα ελληνικά με ελληνική προφορά)
Σάστισα..
Μείναμε λίγα δευτερόλεπτα να κοιταζόμαστε. Δεν περίμενα τέτοια καλοσύνη.
Στο ταμείο παρατήρησα ότι το κοριτσάκι συνόδευε μια γυναίκα με μαντήλα. Σκέφτηκα να πάω να της προσφέρω μια σοκολάτα αλλά είχε αρχίσει να μαζεύεται ο κόσμος πίσω μου και να έρχεται η σειρά μου πολύ γρήγορα, οπότε αν έφευγα θα άρχιζε η γκρίνια.
Έφυγα σκεφτόμενη τα μάτια της και την πράξη της
ΥΓ. Το post είναι αφιερωμένο στους ρατσιστές αυτού του κόσμου...
Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010
Road trip for a wedding
Προορισμός: Πάτρα.
Γάμος: κολλητής από τη δουλειά.
Εμπειρία: Μοναδική
Ηθικό δίδαγμα: Την επόμενη φορά να προμηθευτώ αδιάβροχα προιόντα μακιγιαζ γιατί από τη συγκίνηση καταλήγω σαν τον Καραγκιόζη.
Σε περίπτωση που αναρωτιέστε... ναι είναι η ανθοδέσμη της νύφης! Την έπιασα (για την ακρίβεια την έφαγα στο σαγόνι!!! χαχαχαχα)
Και στα δικά σας!
Γάμος: κολλητής από τη δουλειά.
Εμπειρία: Μοναδική
Ηθικό δίδαγμα: Την επόμενη φορά να προμηθευτώ αδιάβροχα προιόντα μακιγιαζ γιατί από τη συγκίνηση καταλήγω σαν τον Καραγκιόζη.
Σε περίπτωση που αναρωτιέστε... ναι είναι η ανθοδέσμη της νύφης! Την έπιασα (για την ακρίβεια την έφαγα στο σαγόνι!!! χαχαχαχα)
Και στα δικά σας!
Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010
Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
Σουφλέ Σοκολάτας
Ήθελα απελπισμένα να φτιάξω κάποιο γλυκό απόψε...
Πάντα θέλω δηλ, απλά απόψε είχα και κοινό να το φάει γιατί εγώ απέχω από τα γλυκά τους τελευταίους μήνες (ή τουλάχιστον προσπαθώ)
Και voila:
Enjoy folks!
Πάντα θέλω δηλ, απλά απόψε είχα και κοινό να το φάει γιατί εγώ απέχω από τα γλυκά τους τελευταίους μήνες (ή τουλάχιστον προσπαθώ)
Και voila:
Enjoy folks!
Τρίτη 17 Αυγούστου 2010
summer time - winter thoughts
Είδα αυτό στο asοs και ψάχνω κάτι ανάλογο (ίσως ελάχιστα πιο μακρύ λόγω μεγάλων προσόντων D) αλλά σκέφτομαι οτι είμαι σε down- sizing mode και δεν θέλω να δώσω μια περιουσία. Οπότε αγαπητοί μου feel free to advice me.
Σκέφτομαι επίσης οτι έχω ένα ολόκληρο μήνα μέχρι να αρχίσει και η δεύτερη δουλειά και το πανεπιστήμιο και για να είμαι ειλικρινής το να γυρίζω σπίτι στις 4 και να κοιμάμαι μου κάνει κάτι σαν διακοπές (ποιος το περίμενε) άσχετα με το πρωινό ξύπνημα.
Επίσης με έχει πιάσει μια μανία με τις ζώνες και ψάχνω να βρω τρόπους να τις συνδυάσω.
Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010
Akrata_ Weekend
Στην Ακράτα βλέπεις κυρίως οικογένειες και πιτσιρίκια και πολλές νέες πολυκατοικίες κοντά - πολύ κοντά - στη θάλασσα. Κυρίως μέρος για οικογενειακές διακοπές. Αν και δεν μπορώ να συνηθίσω στην ιδέα οτι πάω διακοπές και είμαι πάλι σε διαμέρισμα γιατί οι διακοπούλες θέλουν και την ανεμελιά τους, την τσαπατσουλιά τους..
Είχα καιρό να φάω λουκουμά (χρόνια ίσως)
Να παίξουμε με τις φούσκες!
Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010
Vacation stories... return to LavAthens
Ακολουθώντας τις ταμπέλες..
...Βρίσκομαι...
..στο αγαπημένο μου γλυκοπωλείο στο νησί με το απίστευτο παγωτό bitter
...στο καραβάκι επάνω για το γύρο του νησιού
... κάτω από την ομπρέλα
...στην Ουτοπία:
...στην Αγ. Κυριακή
...αγκαλιά με Daquiri πεπόνι και φράουλα
... να χαίρομαι το handmade δώρο της γιορτής μου
Και επιστρέφοντας στην Αθήνα...
... με φουστίτσα για τις καυτές μέρες στο κέντρο με την αγαπημένη μου τσάντα
...Βρίσκομαι...
..στο αγαπημένο μου γλυκοπωλείο στο νησί με το απίστευτο παγωτό bitter
...στο καραβάκι επάνω για το γύρο του νησιού
... κάτω από την ομπρέλα
...στην Ουτοπία:
...στην Αγ. Κυριακή
...αγκαλιά με Daquiri πεπόνι και φράουλα
... να χαίρομαι το handmade δώρο της γιορτής μου
Και επιστρέφοντας στην Αθήνα...
... με φουστίτσα για τις καυτές μέρες στο κέντρο με την αγαπημένη μου τσάντα
και Χθεσινοβραδυνό πεντικιούρ μέσα στα χασμουρητά
χαχαχαχα
Καλές διακοπές σε όσους δεν πήγαν ακόμα και ακόμα καλύτερες σε όσους μείνουν τον Αύγουστο στην άδεια (?) Αθήνα παρεούλα μου...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)