Διακοπές τέλος...

Το μόνο που μου αρέσει στη δουλειά μου είναι ο μισθός μου, πειράζει;;;
Ξανάρχισαν οι εφιάλτες και το άγχος... Μήπως να κάνω κανά μπάφο να ξελαμπικάρω;;; Λέμε τώρα...

Κυριακή του Πάσχα 2009

Κάποτε ήταν η έξοδος από την Αίγυπτο και σήμερα είναι η νίκη της ζωής πάνω στο θάνατο. Με κάποιο τρόπο πρέπει ο άνθρωπος να θυμάται να παίρνει κουράγιο. Όχι οτι δεν πιστεύω αλλά έχω την τάση να είμαι αντικειμενική. Δεν είναι και άσχημο το Πάσχα στην Αθήνα. Πας όπου θες με το αυτοκίνητο, παρκάρεις στα πιο απαγορευμένα μέρη χωρίς έννοια και γενικά επικρατεί μια χαλαρότητα.
Και εγώ είμαι πολύυυυυυ χαλαρή και ήρεμη, βρήκα χρόνο να κάνω χαζοδουλειές μετά το μεσημεράκι που συνήθως αγνοώ ή μεταθέτω διαρκώς. Μου αρέσει να είμαι χαλαρή. Και θα είμαι έτσι και αύριο.. Έχω την ησυχία μου και είμαι σε μια ζεν κατάσταση.
Ομμμμμμμμ...

Χριστός Ανέστη!

Είναι Κυριακή,
Κυριακή των Βαϊων. Το μυαλό μου βαραίνει από τις ίντριγκες της δουλειάς. Ονειρευόμουν το πρωί οτι έχανα το αεροπλάνο. Ξανά και ξανά. Ήταν από τις πιο αγχώδεις εβδομάδες αυτή που πέρασε. Όλοι να με ρωτάνε τι να κάνουν και εγώ να παίρνω κάθε λεπτό και μια απόφαση. Οι αδικίες συνεχίζονται. Πλέον αναρωτιέμαι.. Να διαμαρτυρηθώ; Δεν θα ακουστώ και θα είμαι πάλι η κακιά της υπόθεσης. Γιατί η ιστορία με το συγκεκριμένο προϊστάμενο και συναδέλφους έτσι καταλήγει. Οπότε θα βγάλω κάτι; Ή απλά θα γίνει πάλι ένας πανικός στο κατάστημα μπροστά στους πελάτες; Μπά.. Δεν αξίζει. Μερικές φορές με φαντάζομαι στο σπίτι μια Κυριακή να κάνω καθαριότητες και να μαγειρεύω. Με ηρεμεί.
Δεν πήγα στη συνάντηση του ΕΑΠ. Ακόμα με τρώνε οι ενοχές, το φιλότιμό μου μέσα!
Δεν ξέρω αν θα περάσω το συγκεκριμένο μάθημα..
Είμαι down και ανυπομονώ να γίνω up...

Είμαι στη Μήλο.
Ήρθα για 4ημερο προχθές και αύριο επιστρέφω στην αποπνικτική Αθήνα. Ήταν οτι ακριβώς χρειαζόμουν - όχι για τη σιλουέτα μου γιατί εδώ το φαγητό είναι υπέροχο - και σκοπεύω να έρχομαι εδώ που και που.
Ο αέρας είναι καθαρός, κοιμάσαι υπέροχα και ξυπνάς πρωι πρωι νομίζοντας οτι έχεις κοιμηθεί τη μισή μέρα! Γεύτηκα μύδια, χταποδάκι, σαρδελίτσες, καλαμαράκια, σουπιά στη μισή τιμή από οτι στην Αθήνα αλλά στη διπλάσια γεύση.
Χθες έβρεχε όλη μέρα και το κακόμοιρο το σπιτάκι μου ειναι πολύ παλιό και θέλει τη συντήρησή του γιατί χθες έσταζε σαν σουρωτήρι.
Και το καλό της υπόθεσης είναι οτι έχουμε wireless net από ένα σπίτι λίγο πιο πάνω. Μόνο που ο πάροχός του του κάνει "νερά" και βγαίνουμε και εμείς...

Εδώ μπορείς να σκεφτείς ξεκάθαρα πάντως...