φουλαρια

Όλοι ξέρετε πόσο μου αρέσουν και οτι ποτέ δεν είναι αρκετά για μένα.

Και φυσικά έχει σημασία η ποιότητα και λιγότερο η τιμή. Το γούστο προαπαιτούμενο.
φιλια

Κρεμμυδόσουπα τα Θεοφάνεια

Σήμερα Θεοφάνεια και να χαίρεστε τους Φώτηδες, τους Φάνηδες και τις Φωτεινούλες και όσους σήμερα έχουν την ονομαστική τους εορτή. Κανένα post για τα φετινα Χριστούγεννα, καμία φωτο σχετική. Αν και δεν δούλευα αυτές τις ημέρες δεν τις λες και ξεκούραστες.

Πέρσι είχα βάλει σαν στόχο να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Να έχω πίστη στους ανθρώπους, να μη σκέφτομαι κακίες και να έχω σαν μόττο "έλα μωρέ αδερφέ, δεν έγινε και τίποτα" για τα μικροπράγματα. Αν εξαιρέσεις κάποιες περιστάσεις τα πήγα σχετικά καλά και αυτή η στάση ζωής με έκανε να δω κάποια πράγματα ξεκάθαρα. Η καθημερινότητά μου έγινε πιο υποφερτή. Έκλεισα τη μιζέρια περισσότερες φορές έξω από την πόρτα του μυαλού μου από όσες τρύπωσε μέσα. Επίσης μου άνοιξε τα μάτια για τους ανθρώπους γύρω μου και ενώ για λίγο είχα αγνοήσει το πως σκέφτονται οι άλλοι, η στάση του "δεν έγινε τίποτα" και "όλα τα συγχωρώ" πέρα από το οτι με έκανε πιο γαλήνια μου άνοιξε τα μάτια σχετικά με ανθρώπους που είδα πως πραγματικά με αγαπούσαν και ανθρώπους για τους οποίους ήμουν ένα μαξιλαράκι ασφαλείας και απομάκρυνσης από τη μιζέρια τους. Και ενώ οι άνθρωποι δεν είναι πράγματα, για να τους πετάς και να συνεχίζεις, μερικές φορές ένα ξεκαθάρισμα είναι αναγκαίο. Και πάλι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να χαρώ. Πόσες φορές έχουμε συνειδητοποιήσει, οτι το πως βλέπουμε εμείς ένα άνθρωπο είναι τελείως διαφορετικό από το πως μας βλέπει εκείνος;
Αυτός είναι ο στόχος για το 2012. Ένα καλό ξεκαθάρισμα. Μια καλή ευκαιρία να ανοίξω τους ορίζοντές μου σε ενδιαφέροντα άτομα, στο θέατρο και σε νέες εμπειρίες, σε νέους ανθρώπους αντί να κάθομαι με την κουβέρτα μου να βλέπω ξένες ταινίες. (τις λατρεύω, καμία αμφιβολία περί αυτού)

Φέτος επίσης είχα πολλή θετική ενέργεια και πολλή αγάπη από άτομα που δεν ηταν αναγκαία συγγενείς μου. Τους την ανταποδίδω και συνεχίζω. Και αυτό είναι το καλό όταν ωριμάζεις. Σημασία έχουν οι άνθρωποι και λιγότερο οι δουλειές, τα χρήματα και τα άψυχα υλικά. Στο λέει αυτό η κοπέλα που δεν της άρεσε να αγγίζουν οι άλλοι τις chanel σκιές της και τώρα τις ψάχνει την τελευταία στιγμή στο νεσεσέρ της αδερφής της.

Σήμερα φτιάξαμε κρεμμυδόσουπα και τη συνταγή θα τη βρείτε σε ένα πολύ ωραίο blog που παρακολουθώ πρόσφατα, αυτό του Βαγγέλη Δρίσκα, ο οποίος έχει μια γλύκα σαν άνθρωπος που σε κάνει να χαμογελάς.

http://www.stylista.gr/we-have-a-point/foodblog/9258~Idea-gia-to-Sabbatokyriako-Ay8entikh-gallikh-kremmydosoypa~article




 
Παρακαλώ αγνοείστε την ημερομηνία στην παραπάνω φωτό, έβγαλα τις μπαταρίες και αποσυντονίστηκαν όλα.

Δεν την έβαλα στο φούρνο να λιώσει η παρμεζάνα αλλά ήταν το ίδιο απολαυστική φαντάζομαι. Γενικά είναι λίγο βαρύ πιάτο και όχι ιδιαίτερα διαιτητικό λόγω βούτυρου, μου θυμίζει Γερμανία περισσότερο και είναι για μέρες κρύες με βροχή σαν τη σημερινή.

Σας φιλώ.