Μωρά - Βίβιαν 0-1

Είναι κακό που δεν μου αρέσουν τα μωρά;
Πειράζει που δεν αντέχω τη μυρωδιά του σκατού;
Πειράζει που δεν τρελαίνομαι να με περιλούζουν με εμετό;
Είναι κακό που εκνευρίζομαι όταν κλαίνε γιατί πρέπει να κοιμηθώ;

Η μαμά του επί σειράν ετών φίλου μου λέει πως οι κακοί άνθρωποι δεν πάνε τα μωρά.
Μεγαλύτερη προπαγάνδα δεν υπάρχει. Η προπαγάνδα της πεθεράς που περιμένει να δει εγγόνι. Η δική μου μαμά αναρωτιέται αν το βιολογικό μου ρολόι είναι χαλασμένο. Εγώ από την άλλη τους απαντώ "να κάνετε τη δουλειά σας και να με αφήσετε στην ησυχία μου"
Γιατί, πες πως κάνω τώρα ένα παιδί. Στα 30 μου αποφασίζω να πάω ταξίδι στη Μαδρίτη. Ποιός θα το προσέχει; Η μανούλα; ΟΟΟχιιι! Θα είναι πολύ κουρασμένη. Η πεθερούλα;;; Εκεί να δεις κούραση. Ο παιδικός σταθμός; Θα με βαραίνει η κατάρα της μάνας που θα αφήσω το παιδί μου στους 5 δρόμους και θα φύγω στα ξένα συν οτι θα το πληρώσω χρυσάφι το ταξίδι γιατί από κάπου πρέπει να πληρωθεί και ο παιδικός σταθμός.
Οπότε μένω Ελλάδα, μου μένει απωθημένο, βάζω τη ζωή μου στον πάγο και αρχίζω να αντιπαθώ το παιδί μου. Οπότε ξεσπάω πάνω του. Γιατί νομίζεις οτι οι μανάδες όταν δεν γίνεται το δικό τους σου λένε: " Εγώ που σε μεγάλωσα, που άφησα καριέρα και σπουδές για χάρη σου, θα βγεις με τον άχρηστο/πας διακοπές μόνη/παντρευτείς με πολιτικό γάμο/βάλεις σκουλαρίκι στη μύτη κ.ο.κ.?"
Γιατί έχουν απωθημένα που δεν έζησαν όσα ήθελαν γιατί εσύ τους δέσμευες μικρή.
Επομένως θα κάνω παιδιά όταν αποδεχτώ το γεγονός οτι θα κάνω τρελές θυσίες και βρω μια μέση λύση για να περνάω και εγώ καλά. Έτσι ώστε να μην του λέω βλακείες και το κάνω να νιώθει τύψεις για ψύλλου πήδημα.

Επίσης ξενερώνω απίστευτα όταν βλέπω κάτι γνωστές μου να κάνουν σαν παλαβές όταν βλέπουν ξένο μωρό στο δρόμο. Εγώ κάνω έτσι όταν βλέπω τα ανήψια μου και όχι και για πολλή ώρα. Αλλά είναι ΑΝΗΨΙΑ ΜΟΥ! Μια διαφορά όσο να 'ναι υπάρχει!
Άλλες βλέπουν μωρό και κάνουν λες και το γεννήσανε αυτές. Θυμάμαι μια πρώην φίλη μου που έκανε σαν χαζή όταν έβλεπε καρότσι. Κου-πε-πε και μαλακίες τούμπανο!

Η καλύτερη περίπτωση είναι οι τύπισσες που δεν τρελαίνονται με τα μωρά αλλά τους κάνουν παιχνίδια όταν είναι μπροστά η μάνα για να τις συμπαθήσει.. Τελείως ηλίθιο και να ξέρεις οτι όση μητρική αποβλακωμάρα και να υπάρχει η άλλη καταλαβαίνει το αυθόρμητο "κου-πε-πε" από το επιτηδευμένο. Και γίνεσαι ρόμπα. Τελεία.

Αν κρίνω όμως από το πόσο αγαπώ το γάτο μου και πόσο τον φρόντιζα όσο σιχασιάρα και να είμαι, είμαι σίγουρη οτι παιδιά θα αποκτήσω.
Αλλά αυτό δεν χρειάζεται να το ξέρει η μητέρα μου, έτσι;
Ή μήπως αγαπώ το γάτο μου γιατί οι γάτες καθαρίζονται μόνες τους;;;;
ΧΜμμμ..