Είναι οι πρώτες πρωινές ώρες και εγώ έβαλα να δω 3 επεισόδια στη σειρά του Grey's Anatomy με μια Lacta στο χέρι και την ελπίδα να φύγει η μόλυνση από το μάτι μου το συντομότερο δυνατόν. Πετάω για Βαρκελώνη ξημερώματα Δευτέρας και δεν έχω πακετάρει τίποτα. Δεν ξέρω τι να πακετάρω ποτέ στα ταξίδια. Είμαι άσχετη σε αυτό. Και δεν έχω φτιάξει και χρονοδιάγραμμα ταξιδιού, τι θα δω, πότε... κτλ.
Έχω άδεια την επόμενη εβδομάδα και αυτό είναι καλό γιατί μερικές φορές ξεχνάμε οτι πρέπει να κάνουμε πράγματα για μας. Όπως ένα ταξίδι...
Τα ισπανικά μου τα έχω σχεδόν ξεχάσει.
Ελπίζω ο γιατρός αύριο να μου πει οτι μπορώ να βαφτώ, κοκέτα γαρ...
Είναι Σάββατο βράδυ - ήταν δηλ - και εγώ έμεινα μέσα. Θυμάμαι στην εφηβεία μου να γράφω στο ημερολόγιό μου τα Σαββατόβραδα πόσο σπαστικό είναι να μένεις μέσα. Τώρα που το φιζίκ μου είναι μια ξανθιά με χαμηλές μπότες και μια τεράστεια τσάντα στον ώμο να τρέχει στους δρόμους της Αθήνας, κουβαλώντας σε τάπερ το σπιτικό της φαγητό, ένα τέτοιο Σαββατόβραδο δε με χαλάει τόσο..
Trivia: Την περασμένη εβδομάδα έβαλα το πρώτο μου πλυντήριο και του άλλαξα τα φώτα στο μαλακτικό επειδή μου άρεσε η μυρωδιά του.

Επίσης, ζήτησα από τους κοντινούς μου ανθρώπους να μου πουν αν ήμουν χρώμα τι χρώμα θα ήμουν: ο νικητής ήταν το ροζ.
Και voila το νέο χρώμα του blog..