Τελειομανία

Με ρώτησαν σήμερα αν είχα να διαλέξω μεταξύ της 2ης δουλειάς και του ΕΑΠ τι θα διάλεγα και δεν ήξερα να απαντήσω.
Γιατί και το ένα είναι σημαντικό για μένα για να μπορέσω να κάνω κάτι παραπάνω ίσως από αυτό που κάνω τώρα και το άλλο γιατί για 1η φορά στη ζωή μου είμαι τόσο καλά οικονομικά.
Με απογοήτευσε η διαπίστωση ενός ανθρώπου που θεωρώ οτι με ξέρει σαν την παλάμη του οτι "θα τα παρατήσεις από την κούραση αν συνεχίσεις έτσι και θα πάνε τζάμπα τα χρήματα που θα έχεις δώσει."
Μπορείς να τον αδικήσεις όμως;
Όταν εσύ η ίδια ήσουν τόσο εξαντλημένη για όλο το χειμώνα που μας πέρασε και τώρα έχεις τεράστειο άγχος μπροστά στις τελικές εξετάσεις γιατί κάποιες στιγμές ήθελες να ξεκουραστείς.
Και θυμάμαι τον εαυτό μου να προσπαθεί να τα προλάβει όλα. Την καλύτερή μου φίλη σπάνια τη βλέπω πλέον.
Είναι η ξεκούραση πολυτέλεια; Είναι φαίνεται για ανθρώπους που δεν ησυχάζουν. Δεν ξέρω αν προσπαθώ να αποδείξω κάτι στον εαυτό μου ( για τους άλλους δε νομίζω οτι κάνω κάτι να τους πείσω ), ίσως έτσι να είναι. Ίσως αυτό το ανικανοποίητο να πρέπει να με αφυπνίσει για να κάνω την αυτοκριτική μου, να πάψω να με παιδεύω.
Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι οτι η Πληροφορική είναι απο τα λίγα πράγματα που έχουν κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον μου στο πέρασμα των ετών και ας ξέρω ακόμα λίγα πράγματα, όλοι μαθαίνουμε, κανείς δεν τα γνωρίζει όλα.

Είναι βάσανο να είσαι τελειομανής.
Αλλά αυτή η κουβέντα απόψε με πόνεσε πολύ...