Καλημέρα, καλή χρονιά σε όσους διαβάζουν αυτές τις σειρούλες. Να είστε πάντα καλά.
Στο κατάστημα δεν έχει δουλειά και είπα να γράψω μερικές λεξούλες.

Πήγα στο Βενέτη σήμερα απέναντι μας να πάρω ένα κουλούρι και κατέληξα με ένα χαλίκι στο στόμα. Τους το πήγα πίσω, η κοπελιά που με ξέρει τόοοοσο καιρό που ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ πάμε και παίρνουμε κι από κάτι μου είπε ενα "συγνώμη" αλλά δεν με αποζημίωσε για τα χρήματά μου.
Ξαναπήγα σε λίγο να της μιλήσω για αυτό, δεν ήταν εκεί και έκανα τα παράπονά μου. Δεν εισακούστηκαν γιατί δεν βρήκα την ίδια μάλλον. Τις προάλλες σε μια αραβική είχα βρει ένα δοντάκι από πλαστικό πιρούνι η γκαντέμω και την πέταξα. Πήγα να τους το πω αλλά επειδή δεν τους το πήγα όπως ήταν δε με πίστεψαν. Στο συγκεκριμένο φούρνο πάω από τον Ιούνιο και ξέρω τις κοπέλες αλλά δεν ήταν αρκετό φαίνεται για να με πιστέψουν και να αποζημιωθώ.

Φυσικά και δεν θα ξαναπατήσω το πόδι μου εκεί.. Είναι και πανάκριβα. Το κουλούρι ο κουλουρτζής το πουλάει 0,30€ και στο Βενέτη κοστίζει 0,80€. Γιατί ρε μεγάλε;;;

Κατά τα άλλα ησυχία, οι γιορτές πέρασαν με πολύ φαγητό, επισκέψεις, γλυκά και ξαναγύρισα στη δουλειά πιο κουρασμένη από πριν.

Για κάποιο περίεργο λόγο δεν ένιωσα αυτή την αύρα ανανέωσης όπως κάθε Πρωτοχρονιά, απλά σαν ένα πανηγυράκι. Τίποτα άλλο. Ούτε έχω κάτι να περιμένω αυτή τη νέα χρονιά. Ακούγεται απαισιόδοξο, το ξέρω, ούτε μίζερη είμαι, μάλλον θα φταίει το μεθεόρτιο σύνδρομο.

Είδωμεν...