Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Οκ, αρχίζω να πιστεύω στη γλωσσοφαγιά αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω τα παρακάτω:

- Πριν φύγω για Βαρκελώνη παθαίνω μόλυνση στο μάτι μου και γίνεται τούμπανο οπότε είμαι με κολύρια και αλοιφές και την προσευχή να περάσει μέχρι να ταξιδέψω
- Στο δρόμο για το αεροδρόμιο το αμάξι εμφανίζει πρόβλημα, χάνει υγρά και στο τσακ είμαστε να χάσουμε την πτήση
- Στη Βαρκελώνη ρίχνουμε έναν απίστευτο καυγά
- Στην Βαρκελώνη παθαίνω τροφική δηλητηρίαση και μένω το τελευταίο βράδυ μέσα στο ξενοδοχείο να κοιμάμαι με τα κοκόρια
- Γυρνώντας από τη Βαρκελώνη βρίσκουμε το αμάξι στο παρκινγκ του Ελ. Βενιζέλος να έχει μείνει από μπαταρία και καλούμε οδική. Συνεχίζει να χάνει υγρα...
- Τσακώνομαι απίστευτα με τους δικούς μου..
- Χτυπάω το χέρι μου και δεν μπορώ να γράψω καθόλου, το έχω σε πάγο 3 μέρες
- Βρίσκω το αμάξι του φίλου μου με τον καθρέφτη του οδηγού θρύψαλα και με κόστος 300€..
- Χαλάει το pc πάνω που λέω οτι θα βάλω κάτι στην άκρη. Χρειάζεται πλέον πλήρη αναβάθμιση...

Λοιπόν; Να αρχίσω τα ευχέλαια;;;

Και κάπου εδώ μου έρχεται ένας στίχος:

¨Δε θα πεθάνουμε ποτέ ΚΟΥΦΑΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ!!!"

Δεν υπάρχουν σχόλια: