Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

"Είδες τελικά που οι γυναίκες μπορεί να τρελαίνονται για τις φέτες αλλά τελικά θα καταλήξουν με τον χοντρούλη με τη φαλακρίτσα;"
Η φωνή του φίλου μου ήχησε σαν καμπανάκι στα αυτιά μου και με ξύπνησε. Χμμμ, για να δούμε λίγο..
Η ξαδέρφη του, μια πολύ όμορφη γυναίκα, βρίσκεται πανευτυχής στην αγκαλιά ενός τέτοιου τύπου, η σχέση της άλλης του ξαδέρφης με έναν άλλο παρόμοιο τύπο κράτησε χρόνια πριν διαλύσει, η δική μου ξαδέρφη που ομολογουμένως είναι μια θεά, μόνο με θεό δεν είναι παντρεμένη και οι περισσότερες θεές που έχω γνωρίσει ενώ τις περιμένω να μου εμφανιστούν με κανένα "Σάκη" μου φέρνουν έναν γλυκούλη με κοιλίτσα στη μούρη και εγώ ψάχνομαι.
Λες ο Σάκης και η Κάτια να είναι η εξαίρεση;
Λοιπόν, το θέμα το έχω ψάξει.
Είναι γεγονός οτι ο άντρας ο "φέτας" γενικά τρομάζει. Πρέπει να έχεις πολλά κυβικά αυτοπεποίθησης για να τραβήξεις κατά κει και γενικά όσο θεά και να είσαι μια ανασφάλεια ως γυναίκα την έχεις. Γι αυτό το λόγο δεν θα την παρουσιάσεις άμεσα και θα την κρύψεις ακόμα περισσότερο από τον κούκλο γιατί μια απόρριψη από έναν μέτριο πονάει λιγότερο από μια απόρριψη από τον Άδωνη. (Νομίζω;;)
Συνήθως ο μέτριος έχει περισσότερο χιούμορ όμως γιατί ναι μεν δεν έχει θανατηφόρα εμφάνιση αλλά έχει εστιάσει αλλού ο άνθρωπος και ξέρει οτι το φλερτ είναι περισσότερο από μια ξεπέτα συχνά και γενικά δεν μπορεί κανείς να ξεπετάει για μια ζωή, κάπου θα κουραστεί και επενδύει από τώρα. Γιατί ακόμα και εσύ να τον απορρίψεις μικρή μου πεταλούδα θα πεις στη φίλη σου τα καλύτερα (ή έστω κάτι καλύτερο από το "χτυπάει οτι κινείται" και πίστεψέ με οι γυναίκες δεν το θεωρούν κολακευτικό αυτό για έναν άντρα, τους στερεί την ψευδαίσθηση της μοναδικότητας) και η φίλη σου στη φίλη της κ.ο.κ και γενικά θα κάνεις καλό όνομα, που μετράει στην πιάτσα.
Ο μέτριος λοιπόν, με την κοιλίτσα ποντάρει στα σωστά σημεία που θα φέρουν το κορμί στο κρεβάτι του και θα το κρατήσουν εκεί για περισσότερες από μια νύχτες, για να έχουν να αναπολούν, διότι οι γυναίκες όπως και να το κάνουμε είναι εγκεφαλικά όντα. Και αν βρεις το κλειδί για εκεί, τι να το κάνεις της καρδιάς;;;
Δε λέμε να τρως σαν π...στης συνέχεια και να μην μπορείς να σηκωθείς από την καρέκλα γιατί, οκ όλοι ξέρουμε οτι οι επιδόσεις μετράνε (και το μέγεθος, όποια το αρνηθεί δεν είναι απλα τυχερή...) και επιδόσεις και κιλά (πολλά κιλά εννοώ) δεν πάνε παρέα. Αλλά αν έχεις μια κοιλίτσα μη σε πιάνει άγχος, οι Άγγλοι το λένε σωσίβιο της αγάπης.
Επιπλέον, ο άντρας ο νορμαλ με τα εμφανισιακά του ελαττώματα εμπνέει εμπιστοσύνη. Δεν ξέρω πως και γιατί, ίσως επειδή οι περισσότερες από μας έχουμε μεγαλώσει με μη-μοντέλα μπαμπάδες και μας έχει μείνει από την παιδική ηλικία σαν πρότυπο. Ποιός ξέρει; (Καλή εξήγηση είναι αυτή πάντως...)

Λοιπόν, δεν έχω κάτι άλλο να σκεφτώ αλλά να ένα τελευταίο παράδειγμα στον αντίποδα, να σκεφτείτε και εσείς λίγο:

Η Ε. είναι μια κοπέλα που είχα γνωρίσει κάποια στιγμή με απίστευτο χαρακτήρα αλλά σώμα "μήλο" και γενικά πολλά κιλάκια. Χαριτωμένη και γλυκιά και να μιλάς ώρες μαζί της. Κάποια στιγμή μου σύστησε τυχαία τον φίλο της. Έψαχνα τη μασέλα μου από το πάτωμα. Ο τύπος ήταν Άδωνης, με απίστευτο κορμί και απίστευτα χαρακτηριστικά.. Μάτια, χαμόγελο τα πάντα (να ναι καλά το ζευγάρι). Πραγματικά το χάρηκα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: