Εντάξει, δεν μπορώ να παραπονεθώ φέτος.. ξεκουράστηκα τόσο που άρχισε να με πονάει η πλάτη μου από το καθισιό.
Μπορώ να πω με ειλικρίνεια οτι την πρώτη μέρα στη δουλειά ήμουν μέσα στο κατάστημα και ρωτούσα τους συναδέλφους μου με το βλέμμα του ροφού "εγώ τι να κάνω;"
Οι περισσότεροι από αυτούς ανησύχησαν.. Αλλά το είχαν καταλάβει οτι ήμουν στην κοσμάρα μου πριν καν έρθω καθώς μιλάγαμε και στο ενδιάμεσο και τους εξηγούσα πρωι πρωί οτι τους μιλάω τρώγοντας μερέντα από το βάζο γιατί δεν είχα βγει να πάρω φρέσκο ψωμάκι (εξού και τα 6+ κιλά)
Εντάξει, θυμήθηκα πως είναι να δουλεύεις πάλι μέσα σε κανά 2 μέρες και επίσης μου έκανε εντύπωση πόσο τρελός είναι ο ρυθμός της Αθήνας (είπαμε, είχα ξεσυνηθίσει) που πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσεις στο κινητό όταν οδηγείς γιατί όταν φτάσεις στον προορισμό σου δεν θα προλαβαίνεις - να θυμηθώ να φορτίσω το bluetooth (ορίστε κατάντησα να κρατάω σημειώσεις και μέσω του blog τώρα, διάολε).
Κατα τα άλλα γράφτηκα πάλι στο κολυμβητήριο, στα ρούχα μου δε χωράω και γενικά τρώγομαι.
Αλλά χαίρομαι που ο καιρός φθινοπώριασε επιτέλους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου