Αυτή είμαι εγώ.
Ιδού ο λόγος:
Μπαίνει σήμερα στο κατάστημα μια κυρία (να την κάνει ο Θεός δηλ.) με κότσο στο μαλλί και ντυμένη σα φιλόλογος. Μου ζήτησε να της κάνω μια διαδικασία που απαιτούσε να έχει την ταυτότητά της σε πρωτότυπο και όχι σε φωτοτυπία, μιας και έχουν καταγραφεί περιστατικά ανάλογα δολιοφθοράς.
Μου δίνει φωτοτυπία. Της εξηγώ. Επιμένει με στόμφο για "εξυπηρέτηση". Δηλ. "ξέρω οτι δεν πρέπει να στο ζητάω αλλά κάνε μου τη χάρη" Της ξαναεξηγώ. Μου λέει οτι έχει την ταυτότητα του άντρα της (!) σε πρωτότυπο. Της εξηγώ και πάλι οτι δεν είναι ο σύζυγος ο κάτοχος.
Φεύγει.
Γυρνάει μετά από 2 ώρες για να φωνάξει μέσα στο κατάστημα οτι μου είχε πει οτι είχε δίπλωμα οδήγησης και οτι από άλλο κατάστημα την εξυπηρέτησαν με αυτό ενώ όταν μου ανέφερε οτι έχει δίπλωμα οδήγησης σαν αποδεικτικό ταυτοπροσωπείας δεν την εξυπηρέτησα. Για καλή μου τύχη είχα μάρτυρες οτι δεν είχε αναφέρει κάτι τέτοιο. Επέμενε οτι θα μου κάνει αναφορά και οτι θα καταστρέψει την οικογένεια μου και άλλες τέτοιες κακίες... Όταν μάλιστα της απηύθυνα το λόγο να της εξηγήσω για πολλοστή φορά πως έχει η διαδικασία και να της πω οτι ψεύδεται γυρνάει και μου φωνάζει "ΜΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΕΣΥ!!!!"
Αναρωτιέμαι... Επιτρέπεται να μου μιλάει έτσι; Επειδή είμαι πωλήτρια; Αν είμαι τόσο ασήμαντη για εκείνη, τότε τι θέλει από μένα;
Λοιπόν, αυτή είναι μια χαρακτηριστική κατάσταση για τους πελάτες του Κολωνακίου.
Οι μισοί θα σε λατρέψουν και οι άλλοι μισοί θα σε μισήσουν επείδη είσαι τυπικός/ επειδή έπιασαν τον άντρα τους με γκόμενα/ επειδή έχουν κλιμακτήριο.
Φεύγω βρίζοντας από μέσα μου, ενώ ο προϊστάμενος προσπαθεί να της τα ΞΑΝΑΕΞΗΓΗΣΕΙ...
Λοιπόν, το παραπάνω παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό ανθρώπου χωρίς ήθος και που δεν τα έχει βρει με τον εαυτό του. Και το κυριότερο χωρίς παιδεία...
Ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος χωρίς εκείνη και τους όμοιούς της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου