Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Εις μνήμην...

Είδα μαυρίλα.
Είδα δάκρυα, δικά μου και άλλων.
Είδα ένα σωρό από λουλούδια και μερικά κεριά να καίνε.
Είδα καπνισμένους τοίχους, ψευδοροφές εβένινες να μαρτυράνε πόνο.
Είδα γυαλιά παντού, κάμερες και μικρόφωνα.
Είδα θλίψη και απορία "γιατί;"
Είδα όσα δεν ήθελα να δω και απογοητεύτηκα.

Λυπάμαι, δεν μπόρεσα να τραβήξω καμία φωτό. Είχα παγώσει μπροστά στο θέαμα.

Να αναπαυτεί η ψυχή τους, γεννημένων και μη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: